Εκείνα τα παλιά έπιπλα οι τεχνίτες δεν τολμούν πια εύκολα να αγγίξουν, όμως η Πόπη Μανιφάβα-Μαντζούκη τολμά αρχαία -και πάντα νέα- αισθήματα και πόνους και ερωτήματα να πλέξει μέσα στους στίχους της.Η άνοιξη που πάντα προσδοκούμε, μέσα από την τέχνη και τους στίχους της γίνεται πραγματικότητα απτή και καταφύγιο σε ώρες δύσκολες και βασανιστικές, σε ώρες ευτυχίας και ονείρου... γίνεται η ζωή!Αθανάσιος Δ. Σταμάτης, Φιλόλογοςκι ο Φαέθων, ο γιος της Αυγής,με το άρμα του Ήλιουνα μας πάρει μαζί τουστο Φως.Στο Φως που λυτρώνει...