Προπατορικό αμάρτημα ή προπατορικό ατύχημα: όπως το τέλος/πέρας, η απαρχή είναι ένα όριο, και οι επιστήμες και οι τεχνικές δεν αποφεύγουν αυτό το κουσούρι περισσότερο από όσο η φιλοσοφία. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας τής Πληροφορικής βόμβας αναπτύσσει το ζήτημα του ατυχήματος των γνώσεων και της επιτακτικής ανάγκης για ένα μουσείο των καταστροφών. Βιομηχανικές ή φυσικές καταστροφές, που η αύξησή τους έχει γίνει όχι μόνο γεωμετρική, αλλά γεωγραφική, αν όχι και συμπαντική. Το πλανάσθαι ανθρώπινο, το εμμένειν σατανικό: σύμφωνα με αυτό το ρητό, η πρόοδος της σημερινής καταστροφής απαιτεί μία νέα νοημοσύνη, στην οποία η βασική αρχή της ευθύνης θα αντικαταστήσει οριστικά τη βασική αρχή της αποτελεσματικότητας/ αποδοτικότητας των παραληρηματικά επηρμένων τεχνο-επιστημών, που οδηγούν το μέλλον σε αδιέξοδο, στο τραγικό αδιέξοδο μίας έλλειψης μέτρου που εναντίον της είχαν ορθωθεί εξ αρχής ο ελληνολατινικός και ο ιουδαιο-χριστιανικός κόσμος.