Με δεδομένο ότι δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον χορευτή από το χορό, οι χορευτικές επιλογές των ατομικών ή συλλογικών υποκειμένων θεωρούνται ιστορικά προσδιορισμένες, εκφράζοντας με συμβολικό τρόπο ενσωματωμένα συστήματα σκέψης και δράσης σ' έναν κόσμο που μεταβάλλεται συνεχώς.Το παρόν βιβλίο ασχολείται με τη δυναμική φύση της χορευτικής πρακτικής ως συμβόλου διαπραγμάτευσης και διαχείρισης κοινωνικών και κοινοτικών σχέσεων στο χωριό Φαρακλάτα Κεφαλονιάς, κατά τη δεκαετία 1950-1960. Με εστίαση στις εθιμικές-τελετουργικές πρακτικές στον κύκλο του χρόνου, επιχειρεί να αναδείξει το πώς ο χορός μπορεί να συμβάλλει στην ανίχνευση της αθέατης διάστασης της τελετουργίας.