ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΕδώ είμαι, στο σπιτάκι του σκύλου.Τρώω χώμα, πίνω φόβο,Καμιά φορά κοιτάζω τ' άστρα.Ποτέ δεν έχασα το σεβασμό μου προς αυτά.Κι αν τα γαυγίζω, δεν μου μένει πλέονΆλλος τρόπος να γράψω στίχους.ΟΙ ΕΧΘΡΟΙΟ γλύπτηςΈβλεπε τα βότσαλα, το σκουλήκι, τα ξύλαΚαι τα αναγνώριζε ως Μητέρα Και Παιδί.Εκείνοι βλέπουν τη μητέρα και το παιδί,Τα κάνουν ξύλο, πέτρα, σκουλήκια.ΕΥΡΥΔΙΚΗΣέρνεται σαν χαμένη ευκαιρίαΗ τελευταία ώρα του απογεύματος.Τέλος, το παίρνει απόφαση. Φεύγει.Τρέμω μη στραφεί να δει πίσω τηςΚαι μείνω εδώ για πάνταΜε φανερή ακόμη την ταπείνωσηΚαι χωρίς την προστασία της νύχτας.