Αυτό που καθιστά το έργο του Πεσσόα τόσο ενδιαφέρον (και επίκαιρο) είναι ο έξυπνος, απρόβλεπτος τρόπος με τον οποίο ερευνά όχι μόνο την ανθρώπινη ψυχή, αλλά και τη –συχνά αθέατη– σύγκρουση μεταξύ της ατομικής και της κοινωνικής ταυτότητας. Η πολυδιάστατη προσέγγιση της πραγματικότητας που προτείνει, μέσα από τη φωνή των διαφορετικών του προσωπικοτήτων, αντικατοπτρίζει την αναζήτηση για νόημα σε έναν κόσμο που συχνά φαίνεται κατακερματισμένος. Ταυτόχρονα, η γραφή του, με την πολυπλοκότητα και την αμφισημία της, προκαλεί τον αναγνώστη να αναστοχαστεί, να αμφισβητήσει, έως και να επαναστατήσει ενάντια στις έτοιμες απαντήσεις.Στο Βιβλίο της Ανησυχίας δεν προσφέρονται απαντήσεις ή λύσεις, αλλά, παρ’ όλα αυτά, εξετάζοντας τις άγριες, συχνά ακατανόητες, πλευρές του ανθρώπινου ψυχισμού, ανοίγεται ένα παράθυρο. Κι αν η θέα απ’ αυτό μοιάζει εκ πρώτης όψεως συνηθισμένη, στην πορεία αποδεικνύεται περίπλοκη και αποκαλυπτική – για τον ίδιο τον ψυχισμό μας.