Έχω γράψει πολλές φορές και με κάθε ευκαιρία πως η Θεσσαλονίκη άξιζε καλύτερης τύχης. Έχει τόσα πολλά να επιδείξει και όμως έχει δείξει τόσα λίγα, ενώ άλλες πόλεις έχουν λίγα και καταφέρνουν να δείξουν πολλά. Και η ειρωνεία είναι ότι είχαμε ένα σωρό ευκαιρίες και δεν τις αδράξαμε. Το ανά χείρας βιβλίο πραγματεύεται όχι με την μορφή έρευνας ή μελέτης τις χτυπητές, πολλές φορές κραυγαλέες, ελλείψεις και παραλείψεις, που εμφανίζει η Θεσσαλονίκη, αν και είναι χαρακτηρισμένη... Συμπρωτεύουσα. Ελλείψεις όπως τις βλέπει ο συγγραφέας. Με φιλοπόλιδα διάθεση και καλή πρόθεση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)