Δέκα ιστορίες και ένα γράμμα λοιπόν ή, καλύτερα, μία ιστορία με πολλές αφηγήτριες, μία σύνθεση πολυφωνική για τη γυναίκα, τη σύγχρονη, την πολύπλευρη, τη μόνη. Μικρά διηγήματα που προέκυψαν ως σχόλια του λογοτεχνικού διαλόγου ανάμεσα στις τρεις συγγραφείς του βιβλίου, τη Βάνα Κουλουρίδου, την Αγνή Μεταξά και την Αριέττα Μουργινάκη. Στιγμιότυπα από καθημερινότητες που κυλούν παράλληλα, οικείες εικόνες, της ίδιας ζωής, τελικά, που ξετυλίγει παντού και πάντοτε το ίδιο τραγούδι, όσο κι αν αλλάζει η ορχήστρα.