ΑΚΙΝΗΤΟ ΤΑΞΙΔΙμε τον κ. Φογκ του Γιάννη Βαρβέρη Λίγη ομίχλη σε μια πολυθρόνα μπροστά στη θάλασσαπαίρνει τη μορφή του Φιλέα ΦογκΟ κ. Φογκόψιμος νοσταλγός των εγκοσμίωναμφίβιος όπως τα κύματα της ακτήςξυπνά απ' τη νάρκη της ματαιότηταςΤην ηλικία δεν θα τη μετράω πιαμε φτερά πουλιώναλλά με χρόνια σκύλων, Σαράντα ετών αιωνόβιος σοφόςτο αποφάσισαΘα σκεπάσω το μυαλό μου με μια ρομπ ντε σαμπρ βλακείαςΒαρέθηκα να 'μαι πτωχός, αποσυνάγωγοςκαι μόνοςΤελικά, είχατε δίκιο Ιούλιε,ταξίδι, χρήματα, δόξαΤι άλλο θέλω;Δεν παραιτούμαι απ' το στοίχημαΔεν απαρνιέμαι πια τις περιπέτειεςμε αίσιο τέλος, ο ήρωας ν' ανακάμπτει πάντασώος και νικητής,Άλλωστε σε ογδόντα ζωές θα γυρίσωόχι μίααλλά πολλές φορές τον κόσμοΟ κ. Φογκ φτιάχνει εικόνες των ωκεανώνπου θα ξανοιχτείόταν γίνει η στεριά όλη θάλασσα Δεν θα χρειάζονται τα δάκρυα μουγια να εμφανιστούν στις λευκές φωτογραφίεςπρόσωπα και τοπίαη θάλασσα θα είναι όλη δάκρυα