με ύπνους δονκιχωτικούς, πηγαίνουμεμ' αρνητικό βάρος σε σπειροειδείς τροχιέςκαι λοξή βαρύτηταπαγιδευμένοι σε άμπωτεςφλερτάροντας κόκκινες πλημμυρίδες κάτω από νοσταλγικό φωςουτοπίαςνα τοποθετήσουμε τον πικάντικο χρόνο μαςσε καινούριες εφαρμογές του ανεξάντλητουπέρα από τις ψηλαφιστές αναζητήσειςχαμένων μυστικών και μηδενόφρακτης οδύνης.Συννεφιάζειγκριζαίνουν τα μαλλιά των πιθανοτήτωνγύψινα φτερά αιωρούνται στον ουρανό μας ψάχνοντας για αγγέλουςοι ελπίδες φωλιάζουν σε χορταριασμένα κάστρακαι τα πλοία των μαγικών μαντάτων ακόμα δεν άραξαναφού περιμένουντα δικά μας λιμάνιαΟ Γιάννης Γιαννακόπουλος γεννήθηκε το 1970 στην Αιανή Κοζάνης. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Τεχνολογίας Πετρελαίου του ΤΕΙ Καβάλας. Βιοπορίστηκε ως βιομηχανικός εργάτης, σκαπανέας σε αρχαιολογικές ανασκαφές, εργάτης οικοδομής, εργάτης αναστήλωσης Βυζαντινών μνημείων. Τα τελευταία εικοσιένα χρόνια ασχολήθηκε με τη μυδοκαλλιέργεια.Ο χρόνος και το καλέμι είναι η δέκατη πέμπτη ποιητική του συλλογή.