Τα γεγονότα μπορεί να είναι γεγονότα, αλλά οι άνθρωποι δεν μπορούμε να τα δούμε με αντικειμενικότητα. Συνήθως τα ερμηνεύουμε μέσα από το φιλτρο της προσωπικής μας αντίληψης και σπάνια μπαίνουμε στη θέση του άλλου.Αν καταφέρναμε να δούμε τα πράγματα από κάποια απόσταση, τότε στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας θα βλέπαμε τον ίδιο τον εαυτό μας με τα όνειρα, τους στόχους, τις προσδοκίες, τις ανάγκες, τις δυσκολίες, τις λύπες, τους πόνους του. Το μυαλό μας θα άνοιγε, η σκέψη μας θα καθάριζε, η καρδιά μας θα μαλάκωνε, η ψυχή μας θα γαλήνευε. Και ό,τι φέρνει την ψυχική γαλήνη, γίνεται αντίδοτο στην απληστία και το ανικανοποίητο, αντίδοτο στη μιζέρια και την απώλεια της ελπίδας, αντίδοτο στη ρηχή και ανούσια ζωή.