Ω, καιροί ανίδεοι και άκομψοι!Σε μια εποχή που με αυθάδεια και περισσή εγωπάθεια ξεγράφειτην ιστορία προγενέστερων σχημάτων, που ανακηρύσσει νεκρέςκάποιες γλώσσες, ήθη, αξίες και ευαισθησίες, που αντικαθιστά μεάκομψα εφευρήματα και ξύλινη γλώσσα το πρότερο ζωντανό πνεύμαανθρώπινων κοινωνιών.Σε μια εποχή λοιπόν που βιάζεται επειδή μάλλον δεν αντέχει τον ίδιοτης τον εαυτό, το να εκδίδεται μια τέτοια ποιητική συλλογή αποτελείτόλμημα αλλά συνάμα και πράξη λεπτής ευαισθησίας ακόμη και μεέννοια επιθετική.Αργά είναι πολύ η αυριανή ζωή: σήμερα ζήσε.Σε κάθε εποχή υπάρχει το ανθρώπινο δυναμικό, αυτές οι μονάδες, οι μηανιχνεύσιμες ομάδες, το ευαίσθητο κοινό που θα τιμήσει τον σκοπό καιτην ιδέα. Με τέτοιους αρωγούς λοιπόν εκδίδουμε 76 σύντομα ποιήματανεωτεριστών Λατίνων ποιητών: του Κάτουλλου, της Σουλπικίας, τουΜαρτιάλη και μερικά στιχουργήματα αγνώστων ποιητών που κάποιαχαράχτηκαν στους τοίχους. Κάτι που μοιάζει δικό μας!Ας βάλει χαλινάρι στους ανέμους όποιος κατακρίνει τους εραστές.Με τη συντομία τους oι συνθέσεις αυτές εκφράζουν συναισθήματα,ευαισθησίες και βιώματα απλά της καθημερινής ζωής αλλά ταυτόχρονααναδεικνύουν τρόπους και συμπεριφορές που δεν διαφέρουν τελικάαπό αυτές της εποχής μας. Βέβαια, όσα παρουσιάζονται εδώ είναιμικρό μέρος από το πλούσιο έργο των δημιουργών τους, εκφρασμένοάλλοτε με εκλεπτυσμένο λόγο και άλλοτε με σκληρή ειρωνεία, ακόμηκαι προκλητικότητα.Ο Νίκος Μοσχονάς γοητεύτηκε από αυτά τα μικρά διαμάντια, ταεπέλεξε και τα μετέφρασε. Εμείς με την σειρά μας σας τα παραδίδουμεελπίζοντας να γοητεύσουν και εσάς. Σας τα παραδίδουμε και στοπρωτότυπο για να τα χαρείτε αυτούσια!Τίποτε δεν μπορεί να κρατήσει για πάνταή μήπως όχι; Μήπως αυτοί οι στίχοι είναι και τωρινοί;