ΟΚΤΑΒΑΆνδρος 20-8-2020Έπειτα, η Νύχτα. Θα ’ναι φαίνεταιΜεγάλη ερωμένη κάθε ανθρώπου.Κανείς, της παραιτείται. Μαίνεται,Μα όλοι μας αφιέμεθα στου τρόπουΠου έχει τις φροντίδες. ΓένεταιΌχι απαλή, την ώρα –δίχως κόπουΣημεία– που μας γδύνει ερωτική.Και σαν να ζούμε ακόμη, δεκτική. ΟΚΤΑΒΑΆνδρος, 20-8-2020Το έμβλημά της: Σκιά, που παραμένει.Διάσημα έχει χέρια, κι ακουστά!Διάσημα: τα σκότη. Υπνωτισμένη.Τη λένε Νύχτα! Το ’χετε ακουστά!Τα χέρια είναι αρπάγες, σφίγγουν. Και δένειΛουκέτο τις ψυχές. Και δυνατάΑρχίζει ο Γύρος του Θανάτου στον τροχό.Βράδυ, στο Λούνα Παρκ, στον μύλο τον γοργό!…