Μια γενιά που βίωσε τη στοργή της μητρότητας,γαλουχημένη απ’ τις ωδίνες μιας ανασυσταθείσας Πατρίδας…Μια γενιά που θωρεί με τρόμο κι αφουγκράζεταιτο σχηματιζόμενο μέλλον των παιδιών της…Μια γενιά που, για χάρη τους, αποκαθιστά τη λησμονημένη παράδοση,τις ιερές αξίες των προγόνων, τους πολύτιμους λίθους του Ελληνικού πολιτισμού…Μια γενιά που μεγάλωσε μέσα απ’ τη σοφία των μύθων του Αισώπου,που αντρειώθηκε με τον ηρωισμό των επών του Ομήρου,που ωρίμασε μέσα απ’ την ευφυΐα των λαϊκών παροιμιών…Στα νάματα ετούτης της γενιάς ανήκουμε κι εμείς!Δεν αρκεί να είμαστε πυρσοί της δόξας των προγόνων μας,ούτε φωστήρες μιας γνώσης παλαιάς και τελειοποιημένηςπου μας κληροδοτήθηκε λόγω αρχαίων καταβολών!Ας ανάψουμε μαζί τη δάδα του Ελληνισμού απ’ άκρη σ’ άκρη της γης,γινόμενοι φανοί ελπίδας στον νέο κόσμο που μέλλεται να γεννηθεί!Ας παύσουν «τα πυρά της απομάγευσης» κάθε παιδικού και αθώου ονείρου,διότι είναι ηθικό χρέος όλων μας!