Ξεκινώντας από τη δική του εμπειρία της ξενιτειάς, ο Δημήτρης Μαρκής εστιάζει στο τρίπτυχο βιώματα-διαβάσματα-θεσμοθετήματα, που σηματοδοτεί την κοινοπραξία φιλοσοφίας, λογοτεχνίας και κοινωνιολογίας. Η ξενιτειά εξετάζεται με υπαρξιακό ενδιαφέρον και χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες και πολιτικές ιδεοληψίες. Το βιβλίο ως τέτοιο πρέπει να διαβαστεί, ως η φαινομενολογία μιας ζωής που αιωρείται μεταξύ δύο πατρίδων, χωρίς τη δυνατότητα να συμφιλιώνει την αντίθεση αυτή.[...] Το παρόν πόνημα είναι συνέχεια -η άλλη πλευρά- του βιβλίου Μαθήματα εισαγωγής στη φιλοσοφία (Πολύτροπον, 2005)· δίνει ζωή και περιεχόμενο στο αφηρημένο σχήμα της εισαγωγής. Αλλά αποτελεί και συνέχεια ενός άλλου βιβλίου, Η πάλη των αξιών στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης (Κριτική, 2002): η κεντρική θέση του βιβλίου αυτού είναι το παράδοξο σχήμα το ανάξιον των αξιών. Στη φιλοσοφία της ξενιτειάς συγκεκριμενοποιείται η εν λόγω θέση και δείχνει τη βιωματική και πνευματική επικύρωσή της στο θέμα της ξενιτειάς. Το παρόν βιβλίο αποτελεί το απαύγασμα της σκέψης του συγγραφέα, ο οποίος αποδεικνύεται τολμηρός παίχτης στο χρηματιστήριο των ιδεών, αφού επενδύει όλο του το κεφάλαιο σε μια μετοχή που μπορεί να κερδίσει ή να τα χάσει όλα. [...](από τον Πρόλογο)