Τα είκοσι εννέα ποιήματα που αλληλοπλέκονται για να δημιουργήσουν το Φιλί της ζωής, αντηχώντας και απηχώντας το ένα το άλλο, προβάλλουν διαφορετικές όψεις του έρωτα: από την ερωτική επιθυμία και τον σαρκικό πόθο ώς την κατορθωμένη αγάπη και τη συντροφική συμβίωση. Με τολμηρό μεταφορικό λόγο και εικόνες που προέρχονται κυρίως από τον φυσικό κόσμο, με λεξιλόγιο που φέρει ίχνη της ερωτικής ποίησης του παρελθόντος, την ίδια στιγμή που βυθίζεται στον κοινό λόγο και τον αναβαπτίζει, ο Θανάσης Χατζόπουλος δίνει εμπράκτως απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί να υπάρξει ερωτική ποίηση σήμερα. Κυριακή απόγευμα ξυπνάς αργάΑπό ύπνο πιο βαθύ από λήθαργοΤο χέρι σου μες στην αριστερά μουΜουδιασμένο Από μακριά ήχοι της πόληςΚατακαθίζει το σκοτάδι χαμηλάΤον τόνο δίνονταςΚι εμείς αργά μαζί του λάμνουμε Μας περιμένει η κοινή ζωήΖωή δική μας με τους άλλους Ζωή στη γη νυχθημερόνΠου προελαύνει και περιστρέφεται μαζί τηςΜετέωρη μέσα στα χάη