Στην οικογένειά μου, εγώ και τα αδέλφια μου καταλάβαμε από πολύ νωρίς σε ποια θέματα δεν έπρεπε να αναφερόμαστε. Δεν ρωτούσαμε ποτέ για τον θάνατο. Προσπαθούσαμε να μη θίγουμε το θέμα του σεξ, να μην είμαστε υπερβολικά λυπημένοι, υπερβολικά θυμωμένοι ή απογοητευμένοι, και οπωσδήποτε δεν έπρεπε να ακουγόμαστε πολύ.Ποια είναι η θέση μας απέναντι στη συναισθηματική μας κληρονομιά; Πώς επιδρούν πάνω μας τα θαμμένα μυστικά των προγόνων μας, οι ανείπωτες ιστορίες, οι αλήθειες που κρύβουμε από τον εαυτό μας;Στο βιβλίο Η κληρονομιά του τραύματος η έμπειρη ψυχαναλύτρια Galit Atlas συνυφαίνει αφηγήσεις ασθενών της με δικές της προσωπικές ιστορίες και αξιοποιεί έρευνες δεκαετιών προκειμένου να διερευνήσει εις βάθος το διαγενεακό τραύμα.