Ο Μάρπα συγκλονίστηκε σφόδρα όταν σκοτώθηκε ο γιος του, κι ένας από τους μαθητές του τού είπε: Πάντοτε μας λέγατε ότι τα πάντα είναι αυταπάτη. Με το θάνατο του γιου σας τι γίνεται, δεν είναι, μήπως, μια αυταπάτη; Και ο Μάρπα απάντησε: Ασφαλώς, αλλά ο θάνατος του γιου μου είναι μια υπερ-αυταπάτη. (απόσπασμα από την Πρακτική της Θιβετιανής οδού)