ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΟΠαραθυρόφυλλα ανοιχτάκανένα όμως παράθυροστο βάθος.Κοιμήθηκαν πολύ βαριάτα σύντομα όνειρά μουκαι ξύπνησαν γιγάντιεςΆρπυιες εφιάλτες.Εκεί στο αόρατο κενόμου γνέφουν να παραιτηθώ.Μα εγώ θα βρω τηνέξοδο.Κι όχι, δεν θα ’μαιμοναχή. Θ’ ακούω τηφωνή μου.Σωστά σε ηχογράφησαν ηχώτης σιωπής μου.