«ΧΑΡΤΙΝΑ, Ι»:Βγάλε τα χέρια σου απ' τις τσέπες.Στάσου ίσος.Τ' άγαλμά σου τόκρυψεςμέσα στη βαθειά ντουλάπαέτσι να μη φαίνεται.πώς το μιμείσαι.Χρώματα είπες;Χρώματα ναι.Όνειρομε τις σχισμές στο στόμαμε τον καθρέφτη βυθισμένοστο σβησμένο φως.Φθινόπωρομε το σκοινί δεμένοστον κορμό της ελιάςη χαρτονένια προσωπίδαδεν κρατάει το νερό -τρέχει απ' τα μάτια.Να πάρεις το μόνιππο.Σαν βγεις απ' το δάσοςπρόσεξετο μουσκεμένο άλογομπροστά στη Σφίγγα.Τα στενά σιδερένια παπούτσια.Δρόμος και δρόμος.Η δόξα.Ύστεραοι τρύπιες παντούφλες στο τραπέζιοι σημαίες στη ναφθαλίνη [...](Από την έκδοση)