ΕξόφλησαΣου έστειλα και το τελευταίο χρέος μου,κόσμε·σ’ εξόφλησα.Με δόσεις μεν, μα τα κατάφερα.Τα πήρες όλα σου και με το παραπάνω.Άσε με ήσυχο πια, κόσμε.Δε μου ’μεινε παρά μονάχα η θέατου χθεσινού ανθρώπουπρος τον σημερινό συνάνθρωπο·εξοφλημένο στοιχείο μοναξιάς αυτός,που ακολουθεί πάντα το χθεσινό,ως συνέπεια χάριτοςμιας θηλαστικής εκκρεμότητας,και λέει αντέχει ακόμη το κορμίνα σκουπίζει τακτικάμε δάχτυλα κι αγκώνεςό,τι του περίσσεψε.Μα σ’ εξόφλησα, κορμί!H τελευταία δόση μου,χώμα σου.Όπως, στιγμές, κι εσάς εξόφλησα.Πάνω σε σκέψεις τρεχαντήρια,ακούστηκαν δειλοί ορισμοί,προσανατολισμοί ακούστηκαν,ψιθύριζαν πάνω σε τοπίαάσκοπων υδρορροών.