Ποια απάντηση μπορούμε να δώσουμε στο ερώτημα αν τα κλασικά Γράμματα ευδοκιμούν ή είναι αποτυχημένα σήμερα στον τόπο μας; Νομίζω ότι με τη μεγαλύτερη επιείκεια θα λέγαμε πως βρίσκονται, όσο ποτέ άλλοτε, σε υποτυπώδη κατάσταση. Όσοι είναι μέσα ή κοντά στον χώρο των κλασικών σπουδών και είτε προσπαθούν είτε όχι να διορθώσουν την κατάπτωση, γνωρίζουν από πρώτο χέρι του λόγου το αληθές.[...] Έτσι φτάσαμε στη δολοφονία των κλασικών Γραμμάτων, για την οποία είναι πολλοί, οι εντεταλμένοι να τα υπηρετήσουν, υπεύθυνοι, και κανείς δεν μπορεί ν' αποποιηθεί την προσωπική του ευθύνη. Θα ήταν ωστόσο ύβρις να νομίσουμε πως οι πολέμιοι έχουν τη δύναμη να καταστρέφουν τα κλασικά Γράμματα. Δεν μπορούν, και δεν θ' αποτολμούσαν, γιατί τα κλασικά Γράμματα έχουν μέσα τους τα χαρακτηριστικά της αθανασίας, που ούτε η αδιαφορία ούτε οι εποχικές αναζητήσεις ούτε ο ιδεολογικός ή θρησκευτικός φανατισμός στάθηκαν ποτέ ικανοί παράγοντες να τα εξανεμίσουν. Αποτελούν παλίμψηστο χειρόγραφο, κάτω από την κηρωτή επιφάνεια του οποίου βρίσκεται η αέναη σοφία, η πνευματική ευδαιμονία, η αποτελεσματική εμπειρία, δηλαδή αξίες πάντα χρήσιμες στον άνθρωπο, αρκεί να ξύσει κάποιος το κερί από την επιφάνεια για να τις βρει. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)