«Περί του πάντα σπουδαίον ελεύθερον είναι»: Στην πραγματεία αυτή ο Φίλων προσπαθεί να αποδείξει το στωικό παράδοξο ότι ο σοφός είναι ελεύθερος, εννοώντας όχι την ελευθερία του σώματος αλλά την ελευθερία της ψυχής από τα πάθη. — «Περί βίου θεωρητικού»: Στο έργο αυτό ο Φίλων περιγράφει τη ζωή της κοινότητας των «Θεραπευτών», μιας ιουδαϊκής κοινότητας που ασπαζόταν τον θεωρητικό βίο. — «Περί αφθαρσίας κόσμου»: Στο έργο αυτό ο Φίλων εξετάζει το ζήτημα της αφθαρσίας του κόσμου, το οποίο απασχόλησε πολύ την ελληνική σκέψη. Η πραγματεία του έχει ιδιαίτερη αξία για την ιστορία της ελληνικής φιλοσοφίας, καθώς αναφέρει τις απόψεις που είχαν διατυπωθεί σχετικά με το ζήτημα.