Στα περισσότερα έργα του Στρίντμπεργκ οι γυναίκες είναι οι δήμιοι, όμως η Δεσποινίς Ζυλί, η νεαρή κόρη του κόμη, γίνεται το θύμα του γοητευτικού υπηρέτη της Ζαν και το αντρικό φύλο δείχνει να παίρνει την εκδίκησή του. Η μαεστρία του σουηδού δραματουργού να εκθέτει την ανθρωποφαγική σύγκρουση των δύο φύλων βρίσκεται στο απόγειο της. Ως συμπλήρωμα, το σύντομο μονόπρακτο Η πιο δυνατή, είναι ένας μονόλογος μιας παντρεμένης προς την αντίζηλό της κι ερωμένη του άντρα της, όπου περιγράφεται με οξυδέρκεια αυτή η αέναη πάλη του ανθρώπου, η ερωταπόκριση ανάμεσα στον εαυτό του δικαστή και στον εαυτό του κατηγορούμενο.