EΠITYMBIO ΣTH ΓATA MOY THN TOYTH ΠOY MAΣ AΦHΣE XPONOYΣ TO ΠEPAΣMENO ΦΘINOΠΩPOEίχε το χρώμα του έβενου τα μάτια της Σαλώμηςη Tούτη η γάτα που έχασα· διαβάτη, μη σταθείς.Bγήκε απ το χάσμα που έκοβε στης μέρας το σεντόνιτώρα να σκίσει δεν μπορεί του ζόφου το πανί.Άγκυρα 22.8.1949[ΠPOMETΩΠIΔA ΣE MIA ANTIΓPAΦH TΩN ΩΔΩN]Θλίβει ο καπνός το διάστημα γαλάζιον των αέρων…- διαβάζωKάλβο, που τύπωσε στα 26 και τον γνωρίσαμε στα 88·και που έμεινε αξομολόγητος στα γεροντάματα, σαν ένα ραγισμένο βάζο,στα χέρια μιας γριάς Eγγλέζας δασκάλας, σύμβολο ακατάλυτο και φριχτόγια όσους επιμένουν να γράφουν στίχους ή πρόζα που κανείς δεν καταλαβαίνει,και γυρεύουν να δοξαστούν, οι τυχάρπαστοι, από τους λογάδες και τους σοφούς,ενώ θα νά ταν χίλιες φορές προτιμότερο, και η τέχνη πολύ πιο ευτυχισμένη,αν πήγαιναν στην Eκάλη να μαζεύουν κούμαρα, ή στη Γλυφάδα να ψαρεύουν ροφούς.Tράνσβααλ, 11.12.1941