Το βιβλίο αποτελεί, σε ένα βαθμό, καρπό μιας διαπανεπιστημιακής και διακρατικής έρευνας που συντόνισε ο συγγραφέας από το 2005 ως το 2007, στο πλαίσιο της δράσης 6 (Παρατήρηση και Καινοτομία) του ευρωπαϊκού προγράμματος Σωκράτης. Στόχοι της έρευνας ήταν η καλύτερη κατανόηση των στάσεων των παιδιών και εφήβων, που φοιτούν στη δημόσια υποχρεωτική εκπαίδευση, απέναντι σε μια ποικιλία γλωσσών διαφορετικού καθεστώτος και κύρους, η διερεύνηση των κινήτρων των μαθητών για την ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων σε καθεμία από αυτές τις γλώσσες, καθώς και η επεξεργασία προτάσεων ώστε να αμβλυνθούν οι δυσχέρειες στο δρόμο προς την πολυγλωσσία και να ευαισθητοποιηθούν διάφοροι δράστες της γλωσσικής πολιτικής και της διδασκαλίας των γλωσσών στο σχολικό πλαίσιο. Παρουσιάζονται σημαντικές θεωρητικές συνεισφορές για τις γλωσσικές στάσεις και για τα κίνητρα εκμάθησης γλωσσών και, στη συνέχεια, αναλύονται τα αποτελέσματα της έρευνας σε δύο γεωγραφικές ζώνες της Ελλάδας, πριν συμπαρατεθούν με τα αντίστοιχα αποτελέσματα άλλων ευρωπαϊκών ζωνών. Οι κύριοι άξονες των συμπερασμάτων συνοδεύονται από συγκεκριμένες προτάσεις εκπαιδευτικής πολιτικής και πράξης στον τομέα της διδασκαλίας των γλωσσών.