ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΜΠΙΛΙΕΣ Επιτέλους βρήκα τις μπίλιες μου. Τις είχα χάσει εδώ και καιρό και ξαφνικά ένα απόγευμα, ενώ άλλαζα θέση στον βαρύ ξύλινο καναπέ του γραφείου, κάτι έπεσε με θόρυβο στο πάτωμα. Στην αρχή τρόμαξα. Τι είναι αυτό; αναρωτήθηκα ξαφνιασμένος. Μια μικρή πολύχρωμη γυάλινη σφαίρα κύλησε με ασήμαντη δύναμη στα μαύρα παπούτσια μου. Τι αντίθεση! σκέφτηκα και υποκλίθηκα στην ομορφιά της. Την πήρα στα χέρια και με περισσή φροντίδα την εναπόθεσα στην τσέπη μου. Σε κάθε στιγμή της μετακόμισης να 'σου ξεπρόβαλλε και μία. Άλλη μεγαλύτερη, άλλη μικρότερη. Όλα τα χρώματα της ίριδας. Κίτρινες, μπλε, κόκκινες, πράσινες. Μερικές είχαν πάνω τους όλα τα παραπάνω ανακατωμένα και κάποιες θύμιζαν φτερά από ανοιξιάτικες πεταλούδες σε αέναη κίνηση. (Από την έκδοση)