Ο ελληνικός διαφωτισμός συσταίνει κλάδο του μεγάλου κορμού του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Ο όρος Διαφωτισμός φαίνεται ότι αποτελεί νεολογισμό που είχε εισαχθεί στη νεοελληνική γλώσσα κατά μίμηση των αντίστοιχων αγγλικού, γερμανικού, ιταλικού (Enlightenment, Aufklarung, Illuminismo), γύρω στα μέσα του περασμένου αιώνα. Ωστόσο, όταν, μια περίπου εκατονταετία ενωρίτερα, άρχισε να γίνεται στον ελληνικό χώρο λόγος περί φώτων στην αντίστοιχη προοδευτική σημασία του γαλλικού όρου lumieres, ο οποίος επικρατούσε τότε, η νέα αυτή έννοια προσαρμόσθηκε εύκολα στο λεξιλόγιο των χρόνων εκείνων, αφού είχε μια σημασία συγγενικής προς άλλες, γνωστές από την παραδοσιακή γλώσσα, καθώς «ο πατήρ των φώτων», «οι τρεις φωστήρες», ή άλλες πιο κοινολεκτούμενες.