Ο Λέοπολντ Φον Ζάχερ-Μαζόχ όπως άλλωστε και ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ πρόσθεσε στο λεξιλόγιό μας μια νέα λέξη: μαζοχισμός ή υποταγή μέσω της απόλαυσης του πόνου. Η Αφροδίτη με τη γούνα θεωρείται το κατ' εξοχήν λογοτεχνικό του έργο και φαντάζει τόσο αληθινό όσο και επιβλητικά απλό γιατί ο συγγραφέας του ταυτίζεται απόλυτα με τον Σεβερίν, τον άντρα που ερωτεύθηκε «θανάσιμα» τη Βάντα φον Ντουνάγεφ, και την ικέτευσε να τον κάνει σκλάβο της. Το πώς εκείνος ξύπνησε το επικίνδυνο πάθος της για εξουσία, πως παγιδεύτηκε στο μοιραίο συμβόλαιο υποταγής, πως υποτάχτηκε κάτω απ' το βάρβαρο μαστίγιό της και παραμερίστηκε όταν εκείνη δόθηκε σε κάποιον άλλον εραστή, αν και τον αγάπησε παράφορα, συνθέτει μια από τις πιο ασυνήθιστες ιστορίες που έχει να επιδείξει η λογοτεχνία. Η Αφροδίτη με τη γούνα είναι μια ειλικρινής και ανεπιτήδευτη παρουσίαση της σχέσης μεταξύ της ωμότητας και του έρωτα.