Μας δόθηκε η... ευκαιρία και δεν την αφήσαμε να πάει χαμένη: τη γη που γεννηθήκαμε, το ενδιαίτημά μας το μοναδικό μέσα στο αστρικό στερέωμα, σαν πρώτο μας εχθρό βαλθήκαμε να τη ρημάξουμε. Την ανασκάφτουμε συνέχεια, την πελεκάμε σύρριζα, την ποτίζουμε φαρμάκια θανατηφόρα, ικανά να θανατώσουν του πλανήτη τη ζωή. Ανάβρες και πηγές τις μαγαρίσαμε όλες. Η Πτωμαΐνη τυλίγει τον κόσμο ως τα πέρατα, ως των ωκεανών τα βάθη. Αίμα, καμμένη σάρκα και πετρέλαιο πουμώνουν την ατμόσφαιρα, κι η μπόχα φτάνει ως των βουνών τις αστρογείτονες κορφές. Μας δόθηκε η δυνατότητα (και πώς να την αφήσουμε;) να εκπορνέψουμε την κοινωνία μας, να γίνουμε πορνοβοσκοί και προαγωγοί της... Απ' τα Νταχάου, τη Χιροσίμα και της Ερήμου τις Καταιγίδες, απ' το Σαράγεβο, το Πάλε, τη Μπάνια Λούκα, μέσα από αίμα, φόνο και χαλασμό, περνάει ο δρόμος για το Μάαστριχτ. Της Εξουσίας ο δρόμος και της απάτης... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)