...Τα μάτια του γέμιζε ο πόνος.Στα σφραγισμένα χείλη ανθούσετο χλωμό φως.Ο ποιητής περνούσε μόνος.Του τραγουδιού του ακόμη αχούσεο στεναγμός.Μα τώρα σιώπησε η καρδιά του Και μόνον ο έρωτάς του μένει και περπατεί.Και όλοι μας λέμε είναι η σκιά του που τριγυρίζει. είναι η θλιμμένη σκιά του ποιητή...[Μαρία Πολυδούρη/ο ποιητής/απόσπασμα](Από την έκδοση)