... Δε μένει τίποτα πια να φοβηθούμεΤα νύχια θ' ακονίσουμε τα θανατερά Τα δόντια θα τους δείξουμε τα φαρμακερά Θα ξεμαργώσουμε τα δυνατά φτερά Κι απ τις κρυψώνες μας σιγά σιγά θα βγούμε Πίσω θα αφήσουμε του φόβου τις φωνές Και αυτό που ήθελαν να 'μαστε μέχρι χθες Δειλά θηράματα - δειλά θηράματα Μα τώρα θηρευτές όσων ξεδιάντοπα αρπαζουν την τροφή μας όσων ρημάζουνε και κατοικούν τη γη μαςαυτών που χρόνια αφανίζουντη ζωή μας... Μάκης Ψαραδέλλης/Το θήραμα και ο θηρευτής/απόσπασμα