Ο ΧρόνοςΈνα κουβάρι ο χρόνοςτυλίγεται, ξετυλίγεταικαι πάλι απ’ την αρχή.Ο χρόνος ο άτρωτος, τομέτρο στη θνητότητά μας.Άχρονε χρόνε, συμπαντικέ,αόρατε στην παρουσία σου,ορατέ ζωγράφο πάνω μας,σε πλάσαμε όμοιό μας.Αιώνιε χρόνε, πώς κυρτώθηκες;Πώς τα χρόνια μας παιδικόκουβάρι έπλεξες, Χρόνε χωρίςαρχή και τέλος, πανδαμάτορα;Αιώνιε Χρόνε ανθρωποκαταλύτη!