«Των φίλων μου, που πρέπει να τους κάμεις φίλους σουκεντριά και δόντια τώρα τώρα είναι βγαλμένα·με τον σκληρό τους μόχτο πρόκοψα αρχικάκαι βέβαια μου ’θρεψε τον φόβο η δύναμή τουςμήπως με ξεθρονίσουν: για να τ’ αποφύγωτους ξέκανα […]Για τούτο Χάρη μουτον νου σου, θερκοκέφαλους να τους απασχολείςσε πόλεμο έξω· η δράση στο εξωτερικόσβήνει τη μνήμη απ’ τα παλιά».Τέτοια συμβουλεύει τον γιο και διάδοχό του ο ετοιμοθάνατος βασιλιάς Ερρίκος Δ΄, που η βασιλεία του και οι πόλεμοί του κατά των φεουδαρχόντων είναι το θέμα τούτου του έργου, που γράφτηκε κατά πάσα πιθανότητα το 1597-1598.