Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός έχει γεννηθεί και εξελιχθεί πάνω στις βάσεις του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, όπως αυτός δημιουργήθηκε στην εποχή του Ομήρου και άστραψε κυρίως στο Χρυσό Αιώνα. Η εποχή όμως της ακμής του μεγάλου αυτού πολιτισμού, με κέντρο την αθηναϊκή δημοκρατία, ιδίως τον 5ο αιώνα π.Χ., παρουσιάζει ένα κύριο γνώρισμα: οι γυναίκες δε μετέχουν στη δημόσια ζωή, αλλά μένουν υποχρεωτικά κλεισμένες εντός των τειχών του οικογενειακού οίκου. Η αθηναϊκή δημοκρατία είναι στην ουσία της μια λέσχη ανδρών. Το ελληνικό πολιτιστικό κατόρθωμα προβλήθηκε, υμνήθηκε και δοξάζεται σήμερα ως μοναδικό, και πράγματι είναι. Ωστόσο ανακύπτει το ερώτημα: Τι γίνεται με την οδυνηρή αντίφαση της υποβάθμισης του γυναικείου φύλου; Υπήρξαν στην αθηναϊκή δημοκρατία συγκεκριμένες φωνές αποδοκιμασίας του; Προσπαθήσαμε η απάντηση να δοθεί στις σελίδες του βιβλίου αυτού.