Αυτή η φλούδα που ξεκολλά στο κρανίο μουστρέφεται γύρω απ’ τα μάτια και χάσκειτριγύρωπαιδιά κρατημένα σφιχτά στο λαιμό μουμε τραβούν προς το χώμα.Κι ένα δέντρο υψώνεται στο μέρος που παίζαν.Τα κλαδιά του σαλεύουν στα χέρια μουκαιυπαγορεύουντο τελευταίο ποίημα.