Η ποιητική φωνή της Κρίστιν Σβάβα Τομασντότιρ καταφτάνει από τη μακρινή Ισλανδία δυνατή, τολμηρή - μάλλον προκλητική - και το σίγουρο είναι ότι έχει πολλά να πει. Ο λόγος της κουβαλά μια επαναστατικότητα, μια ορμή, όχι όμως με την έννοια της αντίδρασης, αλλά της αμφισβήτησης, που συνδυάζεται με μια μεστή ωριμότητα: η ποιήτρια παρουσιάζει τις σκέψεις της ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών στο οποίο έχει αμετάκλητα κατασταλάξει.Παγερός μπλε χειμώναςατελείωτη νύχτα έξω απ’ τα παράθυραοι στοίβες ρούχων υψώνονταιΟι λάμπες εκρήγνυνται η μία μετά την άλληκι εγώ παρακολουθώ το σκοτάδι να κυριεύει το διαμέρισμα