Οι ραψωδίες του ποιητήστη Νέκυια με φέρουν.Τα προχριστιανικά σπέρνω κόλλυβακαι με κρασί μεθάω τον Τειρεσία.Κάποιοι μού μήνυσαν για το νεκρομαντείο.Πριν αυτό σπαρθεί με καρπούςμια σκιά ρουφούσε τα πουλιά.Η αιώνια αυτή κατάρα.Ίσως, στις αχαρτογράφητεςτων Πλουτωνίων σπηλιέςνα ξαλαφρώσει η ψυχή μουκαι της Ιθάκης το δρόμο να βρω.Διψασμένος από το χοντρό αλάτιτων τριμμένων οστών σουκόρεσα το μένος μουμε της Στυγός το νερό.