Κι όσο ο χρόνος φίδι γύρωΑπ’ το λαιμό σου τυλίγεταιΤόσο βουλιάζεις στον ουρανό πιότεροΚαι το σώμα σου στη γη λιγοστεύειΩσότου στον ουρανό μόνιμαΕγκαθίσταταιΚι άκρη δε βρίσκει με τα μυστήριαΤων μηχανών του…Και χίλια χρόνια μετά θα διηγούμαστε-Όνειρα σαν του προφήτη Ιεζεκιήλ-Τις ίδιες ανέστιες ιστορίες…