Η Ελληνική Επανάσταση, πέραν των πολεμικών κατορθωμάτων, είναι αποτέλεσμα κοινωνικών, πολιτισμικών και διπλωματικών διεργασιών. Η ελληνική μεταβολή του 1821, παρόλο που δεν παραλείπει τα πρώτα, επικεντρώνεται στις διεργασίες αυτές που μετέβαλαν ένα υπόδουλο έθνος σε μια δυναμική οντότητα η οποία αγωνίσθηκε για την ελευθερία της και επέτυχε να οργανωθεί θεσμικά σε ένα σύγχρονο για την εποχή του εθνικό ευρωπαϊκό κράτος. Στην Ελληνική μεταβολή του 1821 επιχειρείται η εξιστόρηση της διαδικασίας μετάβασης των Ελλήνων από το καθεστώς της δουλείας προς την Ελευθερία. Εξετάζεται η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, το καθεστώς του Γένους υπό τους Οθωμανούς, η πολιτισμική και εθνική αναγέννηση, τα προεπαναστατικά κινήματα και η προετοιμασία της Επανάστασης, ο Μεγάλος Ξεσηκωμός, τα μέτρα των Οθωμανών, η πολιτική συγκρότηση του Έθνους, η λύση του Δράματος. Ιδιαίτερη θέση στην ιστορία του Ελληνισμού της εποχής κατέχει η Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα του έθνους, η οποία παρέμεινε κέντρο των Ελλήνων υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία και μετά την Επανάσταση, ως ένας δεύτερος εθνικός πόλος.