Δύσκολο συµβάν η γέννηση.Μοναχικό κι επώδυνο.Το ξέρω.Το θυµάµαι.Όµως πάντοτε,το κλαµα το ψυχρό της ύπαρξης,τ’ ακολουθεί µια αγκαλιά, ένα χάδι.Και είναι τότε, που η Ζωή πραγµατικά αρχίζει.Γέννηση και θάνατος.Και στο ενδιάµεσο µια πορεία προς τον φευγαλέο στόχο της κατάκτησης του εαυτού.Είναι όµως αυτή η πραγµατικότητα, ή µήπως πρόκειται για µία ακόµη παγίδα του νου;