Είδα τον γορίλα στο φεγγάρι. Πως δηλαδή ο γορίλλας είχε ανέβει στο φεγγάρι και από κει πάνω χτυπούσε δυνατά το στέρνο του με τις γροθιές κι ύστερα άρχισε να χοροπηδάει, αλλά το φεγγάρι μίκραινε, ολοένα μίκραινε, μέχρι που έγινε μια σταλιά, τόσο μικρό που δεν μπορούσε ν' αντέξει το βάρος του γορίλλα κι έπεφτε, έπεφτε και μαζί του έπεφτε κι ο γορίλλας, μέχρι που τους κατάπιε και του δύο το σκοτάδι.