Μήπως φταίω που χωρίσατε με τον μπαμπά; Ρωτάω. Πώς θα μπορούσες να φταις εσύ, θησαυρέ μου; Λέει η μαμά, χαμογελώντας όπως παλιά. Είσαι ο καρπός μιας πολύ μεγάλης αγάπης. Χαίρομαι που μού μιλάει έτσι γλυκά και ξαναστήνω τα λέγκο μου. Σήμερα θα φτιάξω δύο σπίτια!