Τη λένε αράχνηκαι κάτι ψάχνει!Τον ιστό της κόβει, ράβειγρήγορα για να προλάβει...Μα να ράβει και να πλέπει,πόσο πια θα το αντέχει!Λες να μείνει αυτή στο ράφικαι να πάει η ζωή της στράφι;Γιατί τον πλέκω τον ιστό;Για ένα λόγο θαυμαστό!Έντομο ψάχνω να βρωνα το τυλίξω για γαμπρό!