Ακινητοποιημένος πάνω στο κοντό πράσινο γρασίδι, δεμένο χειροπόδαρα με ψιλές, λεπτές κλωστές, το μόνο που αντίκριζα ήταν ένα γαλάζιο κομμάτι ουρανού. Ξαφνικά άκουσα έναν περίεργο θόρυβο, έμοιαζε με σούσουρο, λεπτές φωνές σε μια εντελώς άγνωστη σε μένα γλώσσα. Σε λίγο, πάνω στο πόδι και μετά στο στήθος μου ένιωσα να κινείται κάτι ζωντανό. Χαμήλωσα το μάτια και τι να δω; έναν ανθρώπινο πλάσμα όχι παραπάνω από δεκαπέντε πόντους ψηλό, ανέβαινε επάνω μου! Σίγουρα ακόμα κοιμάμαι σκέφτηκα, όμως το ανθρωπάκι συνέχιζε ν' ανεβαίνει πάνω στο σώμα μου. Ήταν σίγουρα πολεμιστής, γιατί κρατούσε τόξο και είχε φαρέτρα στην πλάτη. Δεν ήταν μόνος του. Τον ακολουθούσαν καμιά σαρανταριά παρόμοια πλάσματα όλα οπλισμένα.