Στα βάθη του ωκεανού, ανάμεσα σε κοράλλια και κοχύλια, σε ναυάγια και θησαυρούς, ζούσε η Άριελ, η μικρή γοργόνα. Η μικρούλα Άριελ ανυπομονούσε να γνωρίσει τον κόσμο των ανθρώπων. Κάνε υπομονή, μικρή μου της έλεγε η γιαγιά της. Όταν γίνεις δεκαπέντε χρονών, θα μπορέσεις κι εσύ ν' ανέβεις στην επιφάνεια της θάλασσας. Και πραγματικά, την ημέρα των δέκατων πέμπτων γενεθλίων της, η Άριελ έβγαλε το όμορφο κεφαλάκι της από τη θάλασσα για πρώτη φορά. [...] (Από την έκδοση)