Παράπονα, αδυναμίες και παραλογισμοί που δεν έχουν εκφραστεί αλλά μένουν μέσα μας ως μικρές εσωτερικές πληγές. Η Θεοδώρα Ιωαννίδου μετατρέπει το ασύλληπτο αλλά και το πραγματικό, ψυχιατρικές καταστάσεις και καταστάσεις νόσου που «κλέβει» από την ιατρική ορολογία και παθολογία, σε επώδυνα αλλά και λυτρωτικά ποιήματα.