«Από τα προσφιλή πρόσωπα, σιωπέςαβάσταχτη είναι η απουσία,στη δίοδο προς την Αχερουσία,των νεκρών αργοπερνάνε οι πομπές.Όσους έλουζαν του ήλιου οι ριπές,ψάχνοντας της ζωής την πεμπτουσία,δεν πρόλαβαν, έχασαν την ουσία,τώρα, δεν έχουν ούτε αναλαμπές.Απόμακρη θα στέκεται η μνήμη,καμιά δεν τους ακολουθεί πια φήμη,στις ανεπίστρεπτες τις διαδρομές. Εκεί όπου κυριαρχεί το χάοςγια τα έργα τους δεν βρήκαν πληρωμές,στο άπειρο γυρνώντας αενάως.»