Πηγούλα μουΩσάν το νερότο κρυστάλλινο, το καθαρό,το παγωμένο,Ολύμπιας πηγής,δακρύων βουνού μαζεμένο,τον διψασμένοξεδιψάκαι τον κουρασμένο.Έτσι και η σκέψηη εμπνεύστρια, η άξια,η στοχασμένη,θεάς μούσας,κάματου νου σμιλεμένη,την ψυχή την πονεμένηξεπονά.και τη λυπημένη.Η Μέθεξη ΙΙΙ (Πηγούλα μου) στο ίδιο ύφος και στυλ με τα δύο προηγούμενα βιβλία, έρχεται να ολοκληρώσει αυτήν την τριλογία, με θέματα κοινωνικά, υπαρξιακά και βιωματικά.Η ολοκληρωμένη εικόνα ελπίζω να αναδείχτηκε, το παζλ των συναισθήματων, να έδεσε γερά, η σημασία της ψυχικής επαφής, της Μέθεξης, εύχομαι να μεταλαμπαδεύτηκε, σαν Κορφούλα νωρίτερα απάτητη, σαν Πηγούλα νωρίτερα στερεμένη, μα πια κατακτημένη, με νερά αναβλύζοντα και δροσερά!