Στο ρου του χρόνουΦύλαξα το τελευταίο κομμάτι αγάπηςμήπως στο ρου του χρόνου αλλάξειη φορά της δικής σου ανάσας. Το πετρωμένο όνειρο με εγκαρτέρησηαναμένει να ξαναγεννηθείη ελπίδα τελευταία θα πεθάνει, λένεστη γωνιά του δρόμου ένα αστέρι προσμένει. Να διαγράψω τα πάντα θα ήθελανα βρεθώ πάλι στο μυστήριοστης αλώβητης αληθινής oμορφιάς τη γαλήνηακτίνες του ήλιου να νιώσωστο φως της αυγήςσα πρωτόγνωρο απαλό χάδιζωής ελπίδα να δίνουν.