ΚΟΥΤΣΟ ΠΑΓΚΑΚΙΟι γρατζουνιές του τραπεζιούπου περιθάλπω τώρα με μπογιάξέρω, δεν έγιναν από μαχαίριπου έκοβε φρέσκο ψωμί.Από τραχείς αγκώνες τα σημάδια έμεινανπου στήριζαν κεφάλια σκεφτικά.Τώρα που στο δρόμο μαςτο μέλλον Σφίγγα στέκεται και απειλείκατανόηση εγώ θα βρωστου μπαλκονιού το ξύλινο, αιωνόβιο παγκάκιμε το τραυματισμένο του, κουτσό ποδάρι.Με σεβασμό θα σκύψω το κεφάλιγια ν' αφουγκραστώξύλο να τρίζει κακοπαθημένοτων γενεών μας τρίσβαθο το στεναγμό.